W ostatnich dniach tematem bardzo zajmującym przedsiębiorców sprzedających w UE są zmiany w podatku VAT dotyczące sektora e-Commerce. Uwagę zwracają zwłaszcza tajemnicze terminy: WSTO, SOTI, OSS, IOSS, a także nowa rola interfejsów elektronicznych w handlu przez Internet. Postaramy się przybliżyć Państwu ten temat.

1. Wdrożenie rozwiązań unijnych

1 lipca 2021 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021, poz. 1163), zwana dalej ustawą nowelizującą. Regulacje zawarte w tej ustawie stanowią wdrożenie regulacji unijnych. Rada Unii Europejskiej przyjęła bowiem w dniu 5 grudnia 2017 r. pakiet e-commerce dotyczący podatku VAT w handlu elektronicznym. Składają się na niego następujące akty prawne:

  • Dyrektywa Rady (UE) 2017/2455 z dnia 5 grudnia 2017 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE i dyrektywę 2009/132/WE w odniesieniu do niektórych obowiązków wynikających z podatku od wartości dodanej w przypadku świadczenia usług i sprzedaży towarów na odległość;
  • Rozporządzenie Rady (UE) 2017/2454 z dnia 5 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 904/2010 w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej;
  • Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2017/2459 z dnia 5 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Przedstawiony powyżej pakiet aktów prawnych został uzupełniony o rozporządzenia wykonawcze:

  • Dyrektywa Rady (UE) 2019/1995 z dnia 21 listopada 2019 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do przepisów dotyczących sprzedaży towarów na odległość oraz niektórych krajowych dostaw towarów;
  • Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2019/2026 z dnia 21 listopada 2019 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do dostaw towarów lub świadczenia usług ułatwianych poprzez użycie interfejsów elektronicznych oraz w odniesieniu do procedur szczególnych dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, prowadzą sprzedaż towarów na odległość i dokonują niektórych krajowych dostaw towarów;
  • Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/194 z dnia 12 lutego 2020 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 w odniesieniu do procedur szczególnych dla podatników, którzy świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, prowadzą sprzedaż towarów na odległość i dokonują niektórych krajowych dostaw towarów.

Głównym celem pakietu VAT dla sektora e-commerce jest wyrównanie szans przedsiębiorstw unijnych w stosunku do przedsiębiorstw z krajów trzecich. Dotychczas przedsiębiorcy z państw trzecich mogli dokonywać dostaw do UE bez podatku VAT oraz uniknąć rejestracji dla celów VAT w UE.

2. WSTO, czyli wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość

2.1 Definicja WSTO

Ustawa nowelizująca uchyliła pojęcia „sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju” i „sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju”. Zastąpiło je pojęcie „wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość” (w skrócie: WSTO). Pod tym terminem rozumieć należy dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym także wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

a. podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub

b. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, lub

c. podmiotem niebędącym podatnikiem

– pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu, ani towarami, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz.

Z przytoczonej definicji jednoznacznie wynika, iż WSTO dotyczy transakcji B2C i nie ma ona zastosowania do relacji B2B.

2.2 Miejsce dostawy w przypadku WSTO

Zgodnie z przepisami, w przypadku WSTO za miejsce dostawy uważa się miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy (art. 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późń. zm.), zwana dalej ustawą o VAT). Zasada ta nie ma zastosowania do dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków i towarów używanych, jeżeli podstawę ich opodatkowania ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy o VAT  (art. 22 ust. 1a ustawy o VAT). Nie ma ona także zastosowania w przypadku, gdy łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. dostawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie jej braku – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;
  2. towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego siedziby/stałego miejsca zamieszkania/zwykłego miejsca pobytu podatnika;
  3. suma całkowitej wartości dostaw towarów dokonywanych w ramach WSTO, jak i usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych świadczonych transgranicznie na rzecz konsumentów, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego, ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10.000 EUR lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1 (W Polsce kwota ta wynosi 42.000 zł.) (art. 22a ust. 1 ustawy o VAT).

Próg 10 000 EUR dotyczy sumy całkowitej wartości dostaw towarów dokonywanych w ramach WSTO oraz wartości usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych świadczonych na rzecz konsumentów. Dopóki wartość transakcji nie przekroczy tego progu, będą one opodatkowane w państwie, w którym podatnik ma swoją  siedzibę, a w razie jej braku – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Dopiero po przekroczeniu wskazanego progu transakcje będą opodatkowane w państwie konsumpcji. Należy jednak zaznaczyć, iż w przypadku, gdy WSTO nie przekracza kwoty 10 000 EUR, podatnik może podjąć decyzję o opodatkowaniu transakcji w państwie konsumpcji.

3. SOTI, czyli sprzedaż na odległość towarów importowanych

3.1 Definicja SOTI

Kolejne novum stanowi pojęcie „sprzedaż na odległość towarów importowanych” (w skrócie SOTI). Ustawodawca definiuje je jako: dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym także wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:

a. podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub

b. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów lub

c. podmiotem niebędącym podatnikiem

– pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu, ani towarami, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz.

Podobnie jak w przypadku WSTO, SOTI dotyczy tylko transakcji B2C.

3.2 Miejsce dostawy w przypadku SOTI

Regułą jest, iż w przypadku SOTI miejsce dostawy stanowi miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Zasada ta nie ma jednak charakteru bezwzględnego – miejscem dostawy może być również miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia). Następuje to w przypadku gdy towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy o VAT). Miejscem dostawy jest miejsce zakończenia wysyłki lub transportu towaru również w sytuacji gdy towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów, pod warunkiem że podatek lub podatek od wartości dodanej z tytułu dostawy tych towarów ma zostać zadeklarowany w procedurze szczególnej IOSS (art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy o VAT).

4. OSS (One Stop Shop)

4.1 MOSS w OSS

OSS (One Stop Shop) zastępuje funkcjonujący dotychczas MOSS (Mini One Stop Shop). MOSS umożliwiał przedsiębiorcom świadczącym usługi telekomunikacyjne, nadawcze i elektroniczne na rzecz konsumentów w państwach członkowskich UE, w których nie mieli oni siedziby, zadeklarowanie i zapłatę podatku VAT. OSS ma natomiast charakter kompleksowy. Ma on za zadanie umożliwić przedsiębiorcy sprzedającemu towary i usługi do konsumentów w innym państwie UE niż państwo, w którym ma siedzibę, zadeklarowanie i zapłatę podatku VAT w jednej ogólnej deklaracji.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż OSS nie zawsze jest korzystnym rozwiązaniem. W przypadku, gdy dostawca przechowuje towary w magazynach zagranicznych należących do podmiotów trzecich, przesunięć magazynowych nie można rozliczyć w ramach OSS. Należy je opodatkować w państwie, w którym mają miejsce te przesunięcia magazynowe.

Przedsiębiorcy, który wcześniej korzystali z MOSS, od 1 lipca 2021 r. korzystają z OSS. Nie jest konieczna ponowna rejestracja.

4.2 Fakultatywny charakter OSS

OSS dotyczy relacji B2C i ma charakter fakultatywny. Podatnik może zatem wedle własnego uznania – albo zarejestrować się do podatku VAT w poszczególnych państwach UE, w których świadczy usługi, albo skorzystać z procedury OSS.

Co do zasady, przedsiębiorca stanie przed wyborem, z której procedury skorzystać, dopiero gdy wartość transakcji netto z konsumentami z innych państw UE przekroczy równowartość 10 000 EUR. Do momentu gdy wartość sprzedaży w ramach WSTO nie przekracza w/w kwoty, podatnik będzie podlegał obowiązkowi zapłaty podatku VAT w państwie, którym prowadzi działalność gospodarczą. Należy jednak zaznaczyć, iż podatnik może podjąć decyzję o skorzystaniu z możliwości opodatkowania w państwie konsumpcji jeszcze nim wartość WSTO przekroczy kwotę 10 000 EUR. Pisaliśmy o tym wcześniej.

4.3 Rejestracja w OSS i jej skutki

Podatnik, który zdecydował się na skorzystanie z OSS, rejestruje się w państwie, w którym ma siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (Jest to tzw. państwo identyfikacji). Zgłoszenia można złożyć wyłącznie drogą elektroniczną. W Polsce portalem właściwym do rejestracji jest strona podatki.gov.pl.

Rejestracja w państwie identyfikacji będzie ważna dla wszystkich transakcji sprzedaży na rzecz konsumentów w innych państwach członkowskich UE. Nie ma konieczności jej ponawiania w poszczególnych państwach UE.

Dzięki rejestracji w OSS podatnik zyskuje możliwość składania jednej deklaracji VAT w państwie identyfikacji, bez względu na to, w ilu państwach UE sprzedawał. Deklarację należy składać raz na kwartał, do końca miesiąca następującego po każdym kwartale. Zawiera ona informacje o sprzedaży dokonanej na rzecz konsumentów z poszczególnych państw UE i o opodatkowaniu lokalnymi stawkami VAT.

Podatnik jest również zobowiązany do zapłaty podatku w państwie identyfikacji.

Podkreślić należy, iż podatnik musi deklarować i płacić podatek VAT w OSS dla wszystkich usług lub dostaw będących przedmiotem tej procedury. Nie może on deklarować i rozliczać podatku wybiórczo – część w deklaracji właściwej dla OSS, a część w krajowych deklaracjach podatkowych państw członkowskich konsumpcji.

Na podatnika nałożono obowiązek prowadzenia przez 10 lat rejestru wszystkich kwalifikujących się do OSS sprzedaży.

4.4  Procedura unijna i nieunijna

W OSS podatnik może skorzystać z procedury unijnej i nieunijnej.

Procedura unijna ma zastosowanie w przypadku, gdy rozliczenie VAT należnego w państwie członkowskim konsumpcji następuje za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji, o ile:

a) podatnik dokonuje WSTO, lub

b) podatnik ułatwia dostawę towarów za pomocą interfejsu elektronicznego, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem dostawy rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego, lub

c) podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, ale nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego konsumpcji oraz świadczy usługi na rzecz osób niebędących podatnikami.

Z procedury nieunijnej może skorzystać przedsiębiorca nieposiadający siedziby działalności gospodarczej, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, ale świadczy usługi na rzecz konsumentów podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium UE. Procedura ta pozwala na rozliczenie podatku VAT należnego państwu członkowskiemu konsumpcji z tytułu świadczenia usług za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.

5. IOSS (Import One Stop Shop) i procedura importu

5.1 Procedura dla przesyłek spoza UE o wartości nieprzekraczającej 150 Euro

Kolejną nowością jest system IOSS (Import One Stop Shop) i powiązana z nim procedura importu. Ma ona zastosowanie do podatku VAT z tytułu SOTI w przesyłkach o rzeczywistej wartości nieprzekraczającej 150 EUR. W takim przypadku zadeklarowanie i zapłata podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży towarów nastąpi w państwie członkowskim, w którym przedsiębiorca zgłosił się do IOSS (państwo członkowskie identyfikacji).

Podkreślić należy, iż z omawianych instytucji skorzystać może zarówno przedsiębiorca posiadający siedzibę działalności gospodarczej w UE, jak i niemający siedziby w UE,  jeżeli dokonują SOTI o wartości rzeczywistej do 150 EUR. Przy czym, system IOSS jest fakultatywny – podatnik nie ma obowiązku z niego skorzystać.

Rejestracja w IOSS jest ważna dla wszystkich SOTI dokonywanych na rzecz nabywców z UE.

W przypadku zastosowania procedury IOSS import towarów będzie zwolniony z VAT. Zwolnienie to nie dotyczy towarów podlegających podatkowi akcyzowemu.

5.2 Pośrednik

Podatnik spoza UE, który chce rozliczać podatek VAT w ramach procedury IOSS, musi być reprezentowany w państwie rejestracji przez pośrednika, ustanowionego w drodze umowy sporządzonej na piśmie. Pośrednik działa w imieniu i na rzecz tego podatnika.

Z dyspozycji art. 138c ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż  pośrednikiem może być osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która łącznie spełnia następujące warunki:

  1. jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny;
  2. posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa identyfikacji;
  3. przez ostatnie 24 miesiące nie zalegała z wpłatami poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczającymi odrębnie w każdym podatku odpowiednio 3% kwoty należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach (udział zaległości w kwocie podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość);
  4. przez ostatnie 24 miesiące osoba fizyczna będąca podatnikiem, a w przypadku podatników niebędących osobami fizycznymi – osoba będąca wspólnikiem spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej, członkiem władz zarządzających, głównym księgowym, nie została prawomocnie skazana na podstawie ustawy Kodeks karny skarbowy za popełnienie przestępstwa skarbowego;
  5. jest uprawniona do zawodowego wykonywania doradztwa podatkowego zgodnie z przepisami o doradztwie podatkowym lub do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami o rachunkowości.
5.3 Deklaracja VAT i rejestry transakcji

Deklarację VAT za okresy miesięczne składa się do urzędu skarbowego państwa, w którym nastąpiła rejestracja do IOSS, za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Winna ona zostać złożona w terminie do końca miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu. Przedmiotowy obowiązek ciąży na podatniku niezależnie od tego czy SOTI objęta procedurą importu miała miejsce.

W ramach procedury importu podatek VAT naliczany będzie według stawek obowiązujących w kraju konsumenta, ale płatność podatku VAT zadeklarowanego w deklaracji powinna zostać dokonana w państwie, w którym nastąpiła rejestracja do IOSS.

Przedsiębiorca, który zarejestrował się do IOSS, zobowiązany jest prowadzić przez 10 lat rejestry wszystkich kwalifikujących się sprzedaży IOSS. Zobowiązany jest także do przekazania osobie zgłaszającej towary do oclenia na granicy UE, informacji wymaganych do odprawy celnej w UE, w tym numer identyfikacyjny VAT-IOSS.

6. Nowe obowiązki operatorów pocztowych i kurierów

Jeżeli pobór podatku VAT nie nastąpił w ramach IOSS, powinność ta spoczywa na operatorze pocztowym w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041 i 2320), a także na podmiocie posiadającym status upoważnionego przedsiębiorcy w rozumieniu art. 38 unijnego kodeksu celnego.

Do obowiązków operatora pocztowego/kuriera należy zgłoszenie towarów, będących przedmiotem SOTI umieszczonych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 EUR, organom celnym na terytorium docelowego kraju wysyłki oraz wykazanie podatku pobranego z tytułu importu tych towarów w deklaracjach miesięcznych składanych za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Jest on także zobowiązany obliczyć i pobrać podatek w prawidłowej wysokości od osoby, dla której towary są przeznaczone, nie później niż w momencie doręczenia tej osobie przesyłki, oraz do dokonania płatności tego podatku. Natomiast osoba, dla której towary są przeznaczone, jest obowiązana do zapłaty podatku.

Pobrany przez operatora pocztowego/kuriera podatek powinien zostać wpłacony do właściwego organu w terminie do 16 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatek został pobrany.

Należy podkreślić, iż wykonujący przedmiotowe obowiązki operator pocztowy/kurier działa w imieniu własnym i na rzecz osoby, dla której towary są przeznaczone.

Operator pocztowy/kurier ma prowadzić, w postaci elektronicznej, ewidencję towarów importowanych objętych niniejszą procedurą. Ewidencja jest przechowywana przez okres 10 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów.

7. Nowa rola interfejsów elektronicznych

7.1 Nowe obowiązki

Z dniem 1 lipca 2021 r. interfejsy elektroniczne stały się podmiotami „biorącymi udział” w dostawie towarów i odpowiedzialnymi za pobór podatku VAT od sprzedaży na rzecz konsumenta. Rzeczona powinność dotyczy sytuacji gdy interfejs elektroniczny ułatwia:

  • SOTI w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 EUR,
  • dostawę na terytorium UE (a więc także WSTO) przez przedsiębiorcę nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii, bez względu na wartość transakcji.
7.2 Co to znaczy, iż interfejs elektroniczny „ułatwia”?

Z art. 5 b rozporządzenia 282/2011 wynika, iż interfejs elektroniczny „ułatwia” dokonywanie transakcji, jeżeli umożliwia on nawiązanie kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs.

Interfejs elektroniczny – podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

a) podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;

b) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;

c) podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż nowe obowiązki nie będą miały zastosowania do interfejsów elektronicznych, które wykonują tylko jedną z następujących funkcji:

a) przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;

b) oferowanie lub reklamowanie towarów;

c) przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

7.3 Fikcja prawna

Ustawodawca w art. 7a ustawy o podatku VAT zdecydował się na wprowadzenie fikcji prawnej. W jej wyniku dochodzi do podziału jednej transakcji na dwie następujące po sobie dostawy towarów:

a) pomiędzy pierwotnym dostawcą, a interfejsem elektronicznym (B2B) oraz,

b) pomiędzy interfejsem elektronicznym, a konsumentem (B2C).

Dostawa B2B będzie podlegała opodatkowaniu stawką 0%. Natomiast dostawa B2C będzie opodatkowana w kraju nabywcy według obowiązującej tam stawki VAT. W konsekwencji interfejs elektroniczny, a nie rzeczywisty sprzedawca, zapłaci  podatek VAT od sprzedaży naliczony nabywcy w państwie członkowskim UE. Interfejs elektroniczny winien zatem pobierać podatek VAT od nabywcy w zakresie dostaw wszystkich towarów, dla których miejscem przeznaczenia jest państwo członkowskie UE, przesłać elektronicznie miesięczną deklarację VAT oraz dokonywać comiesięcznej płatności zadeklarowanego podatku VAT.

7.4 Pozostałe obowiązki interfejsów elektronicznych

Interfejs elektroniczny powinien być skonfigurowany w taki sposób, aby  najpóźniej po zakończeniu procesu zamawiania wyświetlał kwotę podatku VAT, która ma zostać zapłacona przez nabywcę w UE. Co więcej, na fakturze generowanej przez system powinna być podana cena zapłacona przez nabywcę w EUR.

Interfejs elektroniczny ma także współpracować z rzeczywistym sprzedawcą towarów, aby informacje wymagane do odprawy celnej w UE, a w szczególności numer identyfikacyjny VAT-IOSS, docierały do odprawy celnej UE, do której towary będą importowane.

Co więcej, przez 10 lat interfejs elektroniczny ma obowiązek prowadzić rejestry wszystkich kwalifikujących się sprzedaży, które ułatwiał.

8. Nota prawna

Opracowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. nr 90 poz. 631, t. jedn. z późn. zm.). Publikowanie bądź powielanie niniejszego opracowania lub jego części, przytaczanie opinii, jak również rozpowszechnianie w jakikolwiek inny sposób informacji w nim zawartych bez pisemnej zgody Crede sp. z o.o. jest zabronione.

Ten post dostępny jest także w języku: English Français