Pracodawca zagraniczny wysyłający pracowników do pracy w Austrii jest obowiązany zgłosić ten fakt odpowiednim służbom austriackim. Niewywiązanie się z tego obowiązku stanowi naruszenie prawa i skutkować może bardzo poważnymi konsekwencjami.

Polski rezydent podatkowy ma obowiązek rozliczyć się w Polsce od całości swoich dochodów/przychodów, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Oznacza to, iż w zeznaniu rocznym podatnik powinien uwzględnić również dochody/przychody uzyskane za granicą. Pomocny przy realizacji tego obowiązku będzie załącznik PIT/ZG „Informacja o wysokości dochodów/przychodów z zagranicy i zapłaconym podatku za rok podatkowy”.

Podobnie jak w innych Państwach UE, również w Czechach istnieje obowiązek zgłaszania do odpowiedniego organu delegowania pracowników. Przedmiotowy obowiązek stanowi realizację postanowień Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, zmieniającej rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym („rozporządzenie w sprawie IMI”).

Pracodawca może pomniejszyć o 30% wartości diet podstawę opodatkowania wynagrodzenia pracownika delegowanego. Przepisy przewidują również możliwość pomniejszenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne pracownika delegowanego. W poniższym artykule omówimy przedmiotową instytucję oraz wyjaśnimy, jak ją stosować.

W Holandii, podobnie jak w innych Państwach UE, istnieje obowiązek zgłoszenia delegowania pracowników. Niedopełnienie przedmiotowego obowiązku wiąże się z negatywnymi konsekwencjami – zarówno dla pracodawcy delegującego, jak i kontrahenta, do którego pracownicy są delegowani. W związku z tym, wiedza, jak prawidłowo wykonać zgłoszenia, jest niezwykle ważna.

26 kwietnia 2023 r. zaczęły obowiązywać rozwiązania prawne wprowadzone przez ustawę z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r., poz. 641). Jedną z nowości jest zmiana zakresu informacji o warunkach zatrudnienia, którą pracodawca przekazuje nowo zatrudnionemu pracownikowi. Co więcej, nałożono na pracodawcę powinność przekazania stosownych informacji pracownikowi wyjeżdzającemu do pracy lub w celu wykonania zadania służbowego poza granicami kraju.

Warunkiem uwzględnienia przy ubieganiu się o zasiłek dla bezrobotnych w innym niż Polska kraju UE, EOG, w Wielkiej Brytanii lub w Szwajcarii okresów zatrudnienia, ubezpieczenia lub pracy na własny rachunek w naszym kraju jest przedstawienie w instytucji właściwej ds. bezrobocia zaświadczenia U1. Dokument ten potrzebny jest również w przypadku gdy bezrobotny, który świadczył pracę w jednym z państw UE, EOG, w Wielkiej Brytanii lub w Szwajcarii ubiega się o zasiłek dla bezrobotnych w Polsce. W artykule wyjaśnimy, czym jest zaświadczenie U1 i jak je uzyskać.

Holandia stała się bardzo atrakcyjnym kierunkiem dla pracowników, w tym pracowników tymczasowych. W związku z tym, coraz więcej agencji pracy tymczasowej podejmuje decyzję o rozszerzeniu swojej działalności na Holandię i zarejestrowaniu tam prowadzonej przez siebie działalności. Niniejszy artykuł opisuje najważniejsze kwestie związane z założeniem agencji pracy tymczasowej w Holandii.

Jedną z formalności, jaką należy dopełnić w związku z wyjazdem pracowników do Niemiec, jest zgłoszenie delegowania do Urzędu Celnego. Niedopełnienie przedmiotowego obowiązku stanowi wykroczenie zagrożone karą grzywny.

Pracodawca ustalając podstawę opodatkowania wynagrodzenia pracownika, który czasowo wykonywał pracę za granicą, może ją pomniejszyć o 30% wartości diet. Skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia obwarowane jest jednak wieloma warunkami. Warto je poznać, aby nie narazić się na nieprzyjemności ze strony Urzędu Skarbowego.

Może mieć miejsce sytuacja, gdy koniecznym stanie się odstąpienie od zasad ogólnych ustalania ustawodawstwa właściwego z zakresu zabezpieczania społecznego. W takich przypadkach instytucje ubezpieczeniowe dwóch lub więcej państw członkowskich mogą zawrzeć porozumienie wyjątkowe, którego celem jest modyfikacja zasad ogólnych. 

Bardzo często mylone jest pojęcie „delegowania” z „oddelegowaniem”. Pomyłka w rozróżnieniu obu tych pojęć może mieć bardzo poważne konsekwencje. W związku z tym postaramy się wyjaśnić, czym różni się delegacja od oddelegowania.