Holandia stała się bardzo atrakcyjnym kierunkiem dla pracowników, w tym pracowników tymczasowych. W związku z tym, coraz więcej agencji pracy tymczasowej podejmuje decyzję o rozszerzeniu swojej działalności na Holandię i zarejestrowaniu tam prowadzonej przez siebie działalności. Niniejszy artykuł opisuje najważniejsze kwestie związane z założeniem agencji pracy tymczasowej w Holandii.

1. Rejestracja w Izbie Handlowej

Założenie agencji pracy tymczasowej w Holandii wymaga zarejestrowania się w Izbie Handlowej (Kamer van Koophandel (KvK)). Podczas rejestracji wnioskodawcy nadawany jest numer Izby Handlowej. Następnie organy podatkowe nadają mu numer VAT.

Aktem prawnym określającym zasady zatrudniania pracowników tymczasowych i działania agencji pracy tymczasowych na terenie Holandii jest ustawa z dnia 14 maja 1998 r. ustanawiająca zasady niepublicznego świadczenia usług zatrudnienia i świadczenia pracy (ustawa o podziale siły roboczej przez pośredników) (WAADI). Zakazuje ona korzystania z usług podmiotów zajmujących się użyczaniem pracowników niezarejestrowanych w rejestrze handlowym. Zgodnie z treścią art. 7a ust. 1 i 2 WAADI: Zakazuje się komukolwiek oddawania pracowników do pracy w Niderlandach w inny sposób niż za pośrednictwem przedsiębiorstwa lub osoby prawnej zarejestrowanej w rejestrze handlowym, o której mowa w art. 2 ustawy o rejestrze handlowym z 2007 r., i o której stwierdzono, że wykonuje lub współwykonuje działalność polegającą na udostępnianiu pracowników. Zabrania się komukolwiek, jako najemcy, wykonywania pracy przez pracowników, którzy zostali udostępnieni z naruszeniem pierwszego akapitu.

2. Forma prawna

Podobnie jak w Polsce, niezwykle duże znaczenie ma forma prawna, w jakiej agencja pracy tymczasowej ma działać w Holandii. Od formy prawnej zależy bowiem, na jakich zasadach podmiot odpowiadać będzie za długi, czy potrzebny będzie kapitał początkowy itp. Można wybrać jedną z następujących form prowadzenia działalności gospodarczej:

  • Jednoosobowa działalność gospodarcza – Jest to działalność należąca do konkretnej osoby fizycznej. Łatwo ją założyć. Ta forma prowadzenia działalności ma jednak bardzo poważny minus – osoba prowadząca działalność odpowiada całym swoim majątkiem (zarówno firmowym, jak i prywatnym) za długi zaciągnięte w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
  • Vof (spółka jawna) – Ta forma prowadzenia działalności jest odpowiednia, jeżeli działalność gospodarczą chce prowadzić wspólnie kilka osób. Każdy wspólnik powinien wnieść do spółki kapitał – może on mieć formę pieniężną, jak i niepieniężną. Do założenia Vof nie jest wymagane posiadanie kapitału minimalnego. Wspólnicy ponoszą pełną odpowiedzialność za zobowiązania spółki.
  • Bv (Prywatna spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) – Jest to osoba prawna. Ten rodzaj spółki charakteryzuje się tym, iż emituje ona akcje. Co więcej, ryzyko związane z prowadzeniem działalności gospodarczej ponosi spółka. Natomiast założyciele i/lub właściciele nie ponoszą osobistej odpowiedzialności za zobowiązania spółki.

Jeżeli agencja pracy tymczasowej działa już na rynku polskim, to forma prawna, w jakiej działa w naszym kraju, determinuje formę prawną w Holandii.

3. Konto G

Agencja pracy tymczasowej działająca na rynku holenderskim oprócz konta firmowego, powinna posiadać konto G. Jest to specjalne konto bankowe, na które klienci agencji wpłacają rezerwę na podatek od wynagrodzeń i podatek od sprzedaży. Agencja nie może swobodnie dysponować środkami zgromadzonymi na koncie G. Z konta G można płacić tylko podatek od wynagrodzeń i od sprzedaży. Co więcej, organy skarbowe mają na tym koncie prawo zastawu.

4. StiPP, bpfBouw i stowarzyszenia handlowe

Agencja pracy tymczasowej działającą na terenie Holandii powinna przystąpić do Stichting Pensioenfonds voor Personeelsdiensten (StiPP). Zajmuje się ona wdrażaniem systemów emerytalnych w sektorze pracowników tymczasowych. Do jej zadań należy zagwarantowanie pracownikom tymczasowym dodatkowych świadczeń emerytalno-rentowych, a także wdrażanie porozumień emerytalnych zawartych przez partnerów społecznych.

Podmiotem odpowiedzialnym za emerytury w sektorze budowlanym jest Stichting Bedrijfstakpensioenfonds voor de Bouwnijverheid (bpfBouw). Obowiązek przystąpienia do bpfBouw dotyczy agencji kierujących pracowników do pracy w następujących gałęziach przemysłu:

  • budownictwo i infrastruktura,
  • zaprawy betonowe,
  • kamieniarstwo naturalne,
  • ceglany,
  • wykańczanie (tynkarstwo itp.),
  • produkcja pokryć dachowych z tworzyw bitumicznych i tworzyw sztucznych,
  • stolarski.

Fakultatywne jest natomiast uczestnictwo w stowarzyszeniach handlowych. Agencje pracy tymczasowej mogą przystąpić do: ABU lub NBBU. Agencje, które przystąpiły do któregoś ze wskazanych stowarzyszeń mają obowiązek stosować się do obowiązujących w poszczególnych stowarzyszeniach układów zbiorowych pracy.

5. Certyfikat NEN 4400

Może się zdarzyć sytuacja, gdy klient zażąda od agencji pracy tymczasowej przedstawienia certyfikatu NEN 4400. Certyfikat ten informuje klientów, iż agencja pracy tymczasowej jest wiarygodnym i godnym zaufania kontrahentem, a także, iż wywiązuje się ze swoich zobowiązań.

Certyfikat ma 3 warianty:

  • NEN 4400-1 – dla agencji pracy tymczasowej w Holandii,
  • NEN 4400-2 – dla agencji pracy tymczasowej spoza Holandii,
  • NEN 4400-3 – dla freelancerów.

Agencja pracy tymczasowej, która chce uzyskać certyfikat NEN 4400, powinna poddać się audytowi. W jego trakcie sprawdzane jest, czy agencja spełnia wymagania dotyczące prawidłowości m.in. zapłaty wynagrodzeń, podatków, składek, prowadzenia akt osobowych. Audyty muszą być regularnie powtarzane.

6. Znak jakości SNA

Weryfikację zgodności ze standardami NEN gwarantuje Stichting Normering Arbeid (SNA). Znak ten informuje, iż agencja działa zgodnie z przepisami i w dobrej wierze.

SNA został opracowany w celu ograniczenia ryzyka klientów agencji pracy tymczasowej. Zgodnie z prawem holenderskim, w przypadku gdy agencja nie wywiąże się ze swoich zobowiązań wynikających z zatrudnienia, jej klienci ponoszą za te zobowiązania odpowiedzialność. Jednakże przedsiębiorcy, którzy zatrudniają pracowników agencji pracy tymczasowej posiadającej znak jakości SNA, mogą zostać zwolnieni z wszelkiej odpowiedzialności wobec organów podatkowych z tytułu niezapłaconych przez tę agencję podatków od wynagrodzeń i podatku obrotowego.

Agencje pracy tymczasowej posiadające znak jakości SNA są regularnie kontrolowane pod kątem realizacji obowiązków wynikających z zatrudnienia. Kontrole przeprowadza akredytowana jednostka kontrolująca.

7. SNCU

Holandia jest państwem, w którym bardzo duże znaczenie przy określaniu warunków zatrudnienia i praw pracowników mają układy zbiorowe pracy. Informacji o treści układów zbiorowych pracy udziela Stichting Naleving CAO voor Uitzendkrachten (SNCU). Do zadań tej instytucji należy także upowszechnianie przestrzegania układów zbiorowych i nadzór nad stosowaniem ich postanowień. SNCU działa również jako organ egzekucyjny. Jeżeli bowiem w czasie prowadzonego dochodzenia SNCU stwierdzi, iż agencja pracy tymczasowej nie przestrzega postanowień układu, wezwie ją do naprawienia stwierdzonych naruszeń. Dochodzenie zostanie zamknięte dopiero, gdy wszystkie uchybienia zostaną usunięte.

Podkreślić należy, iż SNCU utworzyło punkt zgłoszeniowy, umożliwiający złożenie przez pracowników tymczasowych skargi na agencje pracy tymczasowej, które nie przestrzegają postanowień układów. Na podstawie skargi SNCU może wszcząć dochodzenie przeciwko agencji.

8. Polskie przepisy

Polski przedsiębiorca, który chce zacząć świadczyć usługi polegające na delegowaniu pracowników tymczasowych z Polski do Holandii, oprócz rejestracji w KvK, powinien uzyskać w Polsce wpis do Krajowego Rejestru Agencji Zatrudnienia. Wpis do Rejestru następuje na wniosek zainteresowanego.

Wypełniony wniosek wraz z załącznikami należy złożyć do wojewódzkiego urzędu pracy lub urzędu marszałkowskiego. Przy czym wpisu do Rejestru dokonuje Marszałek Województwa.

Urząd wpisuje wnioskodawcę do rejestru w ciągu 7 dni od złożenia wniosku. Wnioskodawca otrzyma certyfikat o wpisie do Rejestru Agencji Zatrudnienia. Jeżeli wniosek nie zostanie uwzględniony, wydawana jest decyzja o odmowie wpisu do Rejestru. W przypadku gdy wpis do rejestru nie nastąpi w ciągu 14 dni od dnia złożenia wniosku o wpis, można rozpocząć prowadzenie agencji zatrudnienia. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy Urząd wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wtedy termin 14 dni liczy się od dnia uzupełnienia braków.

9. Nota prawna

Opracowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. nr 90 poz. 631, t.jedn. z późn. zm.). Publikowanie bądź powielanie niniejszego opracowania lub jego części, przytaczanie opinii, jak również rozpowszechnianie w jakikolwiek inny sposób informacji w nim zawartych bez pisemnej zgody Crede sp. z o.o. jest zabronione.

Ten post dostępny jest także w języku: English Français